Feridun Oral Aykanat Kimdir?

Feridun ORAL AYKANAT KİMDİR?

   2 Kasım 1941´de Gaziantep´te doğdu. Gaziantep'te Şehit Şahin Bey İlkokulu, Ticaret Ortaokulu ve Lisesinde okudu; 1959' da mezun olduktan sonra yüksek eğitim için   İstanbul'a gitti.   İstanbul İktisadi ve Ticari İlimler Akademisinden, 1964´te lisans diplomasını aldı. Askerlik görevini yedek subay olarak 1967 senesinde tamamladı.   1968 senesinde İngiltere'ye gitti. İngiltere'de "The University Of Cambridge Local Examinations Syndicate" den "Lower Certificate in English (LCE)" diplomasını alarak 1969 yılı sonunda Türkiye'ye döndü. 1970 senesinde İsviçre'ye gitti, orada bilgisayar eğitimi aldı. 1971'den 2006'ya kadar da bilgisayar Ve bilişim uzmanı olarak İsviçre'de çalışma   hayatını sürdürdü. Şu anda İstanbul'da yaşamaktadır.

1941 senesinin 2 Kasım'ında Gaziantep'te yaşayan Makbule ve Mehmet Ali Aykanat'ın ilk çocuğu, Feridun dünyaya gözlerini açtı. Doğumun hemen ardından Aykanat'lar İstanbul'a taşınıp altı sene orada yaşadılar ise de annesi­nin Gaziantep aşkı ve hasreti onları tekrar Gaziantep'e getirdi. Gaziantep'te eski, havara taştan yapılmış bahçeli, üç odalı bir evde Feridun'un halasının ailesi ve dedeleri, nineleri ile birlikte mütevazı şartlar altında yaşamaya başladılar.

Küçük Feridun 1948 senesinde, yedi yaşında, Gaziantep'te «Şehit Şahin Bey» ilkokulunda eğitime başladı. Daha okulun ilk haftasında öğretmeni sınıfta bütün çocuklardan bir sandalye üzerindeki diş fırçasının resmini yap­masını istedi. Feridun'un yaptığı resim sanki siyah-beyaz bir fotoğraf makinesi ile çekilmiş gibi gölgesi dahi ihmal edilmemiş bir fotoğrafa benziyordu. Öğretmen gözlerine inanamadı ve çocuğun elinden tuttu, resim elinde oku­lun bütün sınıflarını gezdirerek, diğer öğretmenlere ve okul öğrencilerine gururla yeni talebesini tanıştırdı. Tabii Feridun bu ilgiden çok korktu ve ağladı! Onun okul hayatı işte böyle başladı.

İlkokuldan sonra Ticaret Orta ve liseye devam etti. O zamanlar Ticaret liseleri sabah 7'den 13.30 kadar kesintisiz eğitim veriyordu. Böylelikle öğrencilerin, öğleden sonraları bir işte çalışmalarına imkân tanıyordu. Feridun da 12 yaşından itibaren her gün okuldan sonra çalışmaya başladı. Böylelikle kendi cep harçlığını ve okul masraflarını karşılayabiliyordu. Bu arada dört kardeşi daha dünyaya geldi; İkisi kız, Güler ve Sevgi ile ikisi erkek, Erol ve Şakir toplam beş kardeş oldular. Bu arada Anne Makbule Aykanat kanser hastalığına yakalandı ve 1957 senesinde vefat etti. Feridun dört kardeşi ile birlikte öksüz kaldı.

Genç Feridun 1958-1959 döneminde 18 yaşında liseyi bitirdi. O zamanlar üniversite ve yüksek okullar sadece İstanbul, Ankara ve İzmir'deydi. Yani onun yüksek eğitim için bu illerden birine gitmesi gerekiyordu. Ama ailenin maddi durumu buna imkân vermiyordu. Aile zar zor geçinebiliyordu. Baba Mehmet Ali, bilgili, çok ileri görüşlü, vizyonu olan kendine ve oğluna çok güvenen bir adamdı. Oğlunun her şeye rağmen, bir şekilde bir iş bulup çalışarak yüksek eğitimini yapacağına inanıyordu. Onun İstanbul'a gitmesini, iş aramasını ve okumasını istedi ve onu ikna etti.

Mehmet Ali Aykanat elindeki bütün parası olan 150 TL'yi oğluna verip onu tanıdık bir kamyoncuya emanet ederek İstanbul'a gönderdi. Bu seyahat o zaman, o kamyonla tam 5 gün sürdü! Feridun İstanbul'da İktisadi ve Ticari İlimler Akademisine kaydoldu ve iş aradı ve bir atölyede iş buldu. Orada önündeki kutulardaki rengârenk bon­cuklarla kendi fantezisine göre kreasyonlar yaratıyor, kolye yapıyordu. Haftalık 30 TL!

Birkaç ay sonra, o sıralar da inşaatına yeni başlanan «Florence Nightingale» hastanesinin şantiyesinde muhasebe yardımcısı olarak iş buldu. Bu onun için en büyük şans ve mutluluktu; artık kimseye ihtiyacı olmadan rahatça eği­timine devam edebilecek, aynı zamanda da hayatındaki yaşamın pratik bilgilerini çoğaltabilecekti. Bu işten ayda 250 TL kazanıyordu, bunun 80 lirası kiraya gerisi de yaşamına ve okul masraflarına yetiyordu. Buradaki işinde İstanbul'un, o zamanlar tanınmış kişileri ile tanıştı, bilhassa, şantiyedeki «Florence Nightingale» derneğinin genel müdürü Sayın Dr. Bülent Sevgen, İngiltere'de de okumuş bir Tıp doktoru, aynı zamanda Türkiye Kızılay'ına ait ilk kan merkezini kuran, kan merkezleri kuruluşlarını başlatan bir büyük insan, Feridun'un ilerideki hayatını yönlendi­rerek, vizyon sahibi olmasında çok etkili oldu.

1965'te İktisadi ve Ticari İlimler Akademisinden mezun oldu ve hemen askere gitti. Ankara'da Mamak Muhabere okulunda 6 ay eğitim gördü. Sınıf birincisi ve okul ikincisi olarak eğitimini bitirdi ve asteğmen olarak mezun oldu. Çektiği kura ile İstanbul'a 66. Tümene gönderildi.

İstanbul'da talebelik yıllarında evinde kiracısı olarak kaldığı Nizip eşrafından Ragıp kızı Asiye Oral, Feridun'a, askerlik için İstanbul'a geldiğinde, çocuğu olmadığını ve eğer kabul ederse onu evlat edinerek ailesinin ORAL soyadını onun sayesinde yaşatmak istediğini söyledi. Feridun Ailesi'nin de rızası ile bu teklife olumlu baktı, 1966 yılında AYKANAT olan soyadı ORAL olarak değişti. Ne yazık ki Asiye Oral bu mutluluğu uzun süre yaşayamadı ve o yıl içinde ani bir beyin kanaması geçirerek hakkın rahmetine kavuştu.Askerlik bittikten sonra Dr. Bülent Sevgen'in yönlendirmesi ile Feridun İngiltere'ye lisan eğitimi almaya gitti. Orada hemen hemen iki sene kalan Feridun ORAL Avrupa'yı, insanlarını, çalışma, yaşam ve düşünce tarzlarını ve tabii ki İngilizce lisanını öğrenmeye başladı. Aynı zamanda hem lisanını ilerletmek hem de bire bir İngilizlerle iletişim kurmak, tabii ki biraz da eğlenmek için okul tatilinde İngiltere'deki bir tatil köyünde garson olarak da çalıştı. Bu arada bir arkadaşı ile beraber satın aldıkları eski bir kombi otomobilin içini yaşanabilir bir hale getirip üç aylık bir Avrupa turnesi yapıp Batı Avrupa'nın hemen hemen bütün memleketlerini ve şehirlerini dolaştılar. 1969 da İngiltere de «Lower Cambridge» diplomasını aldı ve Türkiye'ye dönmeye karar verdi.

Türkiye'de maalesef kendine uygun bir iş bulamadı ve İngiltere de tanıştığı İsviçreli, ilkokul öğretmeni, ismi "Anna" olan bir hanımefendiyle evlenmek ve yerleşmek üzere İsviçre'ye gitti.

İsviçre'de Feridun un en büyük hayali gerçekleşti. O zamanlar «Computer» denen şey Türkiye'de hiç bilinmez, Avrupa'da ise az tanınırdı. Ama Feridun, bugünkü adıyla bilgisayarın varlığını İngiltere'de kitaplarda görmüş araştırmış ama bir türlü bir eğitim yolu bulamamıştı. Çünkü o sıra­larda bilgisayar eğitimi sadece bilgisayar kullanan büyük şirketler tarafından çok yetenekli çocuklara sıkı bir imtihan ve seçimden geçtikten sonra veriliyordu. İşte İsviçre Feridun'a bu kapıyı açtı. İsviçre hava yolları «Swissair» 1971 senesinde 15 gence bilgisayar eğitimi verip, kendi bünyesinde çalıştırmak için bir imtihan açtı. Bu çağrıya 300'den fazla müracaat oldu. Feridun o sırada sadece İngilizce konuşabiliyordu ama Almancası çok zayıftı. Ona rağmen imtihan için kaydını yaptırdı. En önemli seçim kriteri, matematiksel seri düşünme yeteneği, bağlantıları keşfetme ve çözüm üretme kabiliyetiydi! İmtihan kâğıtları Almanca ve o bu sorulara sadece İngilizce cevaplar verebiliyordu. Buna rağmen ilk 15'e girmeyi başardı. Altı aylık eğitimini tamamladı, ardından da "Swissair" de mecburi hizmetine başladı. Böylece bilgisayar dünyasına ilk adımlarını atmış oldu.

Sonraları kendini daha da yetiştirerek birçok işletmelerde görev yaptı. Hatta 1978'den itibaren IT (Information Technologies) uzmanı olarak kendi işletmesi "ORAL INFORMATIK" i kurdu ve iş yaşamını sürdürdü. Yapımı aylar bazen seneler süren büyük ve kompleks yazılımlar yapıp, sigortalar, bankalar ve gazeteler gibi büyük işletmelerin önemli projelerini hayata geçirdi.

Feridun Oral yaşamında iki evlilik yaptı; 1970 senesinde İsviçre'de "Anna" hanımefendi ile evlendi. İki çocukları oldu, 1972'de Vahit Selim ve 1978'de Florian Taner doğdu. Bu evlilik 1988'de sona erdi. Her iki oğlu da şu anda İsviçre'de IT uzmanları olarak yüksek görevlerde çalışmakta­dırlar. Daha sonra, 1994'te Türkiye'de tanıştığı «Yasemin» hanımefendiyle evlendi ama bu evlilikte 2005'te bitti.

Şu an, Feridun Oral, iş hayatını noktalamış, kendini emekli etmiş, çoğunlukla İstanbul, Kartal'daki evinde yaşamakta olup arada bir İsviçre'ye giderek orada yaşayan çocuklarını ve torunlarını görüp hasret gidermektedir. Diğer kardeşleri Aykanat'lar ise halen Gaziantep'te yaşamakta­dırlar.

Yukarıda anlattıklarım benim hayatımın kısa satırbaşları; çok yer gezdim, gördüm, yaşadım ama doğup büyüdüğüm, bütün kardeşlerimin ve akrabalarımın yaşadığı, benim hayatımın kökü olmuş Gaziantep'ten kopmama imkân yok. Umarım adımın verildiği ve bundan da çok büyük gurur duyduğum bu okuldan başarıları ile beni kat be kat gölgede bırakacak nice Feridun'lar çıkacak, vatanımıza hayırlı hizmetlerde buluna­caklardır. Beni yetiştiren büyüklerime, eğiten okutan devletime, milletime şükran borçluyum. Bir nebze de olsa bir şeyler geri verebiliyorsam, bunun mutluluğunu parayla pulla ölçmeme imkân yok. Allah'ıma bin şükür ben bu mutluluğu yaşıyorum.